روز به روز بیشتر ازت فاصله می گیرم و اگه نگی دارم اغراق می کنم،بی زار می شم....
حتا یه غریبه با کسی این جوری رفتار نمی کنه که تو با من...تویی که اسم خودتو گذاشتی رفیق...
تو...
توی لعنتی...
که نمی دونم چه اسمی روت بذارم...
نمی دونم چی هستی یا کی هستی،
اما مطمئنم که "رفیق" نیستی...
دیگه "عشق" هم نیستی...
هیچ وقت نبودی...
نه! شاید دارم خودمو گول می زنم!
وقتی خوب فکر می کنم، می بینم یه موقعی...اون دور دورا....بودی!
عشق بودی...
شاید همون موقع هم رفیق نبودی،
اما عشق بودی...
عشقِ خواستنیِ من بودی...
فقط توی خاطراتم و توی آرشیو این وبلاگ لعنتی، که تقریبن همسن ِ آشنایی ماست،می شه رد پایی از عاشق بودن و روزای خوبِ عاشقی رو دید...
اون روزایی که دعوا نمی کردیم، روزایی که می مردی هم میومدی منو می دیدی...روزایی که وقتی زن های مردم رو توی خیابون در حال گرفتن جای پارک واسه دوست پسرا و شوهراشون می دیدی،مثلِ الان نمی گفتی " به این می گن زن"!!
روزایی که نمی چسبیدی به کامپیوترت وقتی من پیشت بودم...بعدشم که 12 شب کارت با اون تموم شد بری بخوابی و بگی "کامپیوتر مالِ تو"!!
شبهایی که من تا صبح تماشات می کردم...تو هم صبح ها دوست داشتی با تماشای چشمهای خوابالوی من از خواب بیدار بشی..
شب و روزهایی که هی چشمت دنبال این نبود که کی خفتم کنی که ماساژت بدم!!! اگر هم ماساژت می دادم خودم باتمام عشق و تمام وجودم این کارو می کردم...
نه مثل الان که جرات ندارم بازوهاتو نوازش کنم، از ترسِ این که وقتی دارم از خستگی کارِ روزانه می میرم، اشاره کنی که "ماساژ بده"!
روزایی که تمام خستگی کار رو با نوازش دستای تو و در آغوش کشیدنت فراموش می کردم...
نه مثل الان که یا زود تر از من می خوابی و یا دیر تر...
روزهایی که میومدی آموزشگاه دنبالم و منتظرم می موندی و یا می رسوندیم ...
نه مثل الان که 2،3 ساله نه منو رسوندی سرِ کارو نه اومدی دنبالم ...
شبایی که قصدمون فقط دیدارِ هم بود و با هم بودن...نه مثل الان که دغدغه ت فقط شام خوردنه و فکر می کنی مسولییت اینه که منو ببری بهم شام بدی!! و گاهی بی هیچ حرفی حتا...
روزا و شبایی که تو سینمادستم رو می گرفتی که نوازش کنی، نه مثل الان که دستت یا فقط برای زدنم بلند می شه، یا برای فشار دادن و خفه کردنم ( به قول خودت ابراز علاقه کردنت)!!
روزایی که با علاقه به حرفام گوش می دادی و می خواستی بیشتربرات بگم و هر جمله رو چند بار تکرار کنم! نه مثل الان که تا میام حرف بزنم، بهم می گی "می خوای غر بزنی؟"!! یا " اه!! چه قدر غر می زنی"!! حتا صبر نمی کنی که بشنوی که چی می خواستم بگم...
وقتایی که چپ و راست با موبایلت ازم عکس می گرفتی و نگهش می داشتی و تمام عکسای خودت رو برام می فرستادی ...چه با اینترنت و چه با بلوتوث!!
نه مثل الان که برای داشتن یه عکس جدید ازتو، باید التماس کنم و آخرشم منو بپیچونی...و حتا سر عکسی هم که خودم با دوربین ازت می گیرم، قشقرق به پا کنی که "پاکش کن"!!
چند سال از آخرین عکسی که بهم دادی ، می گذره؟
شب هایی که دو نفری و تنهایی با هم می رفتیم بیرون و کلی با هم حرف داشتیم و خوش می گذروندیم...نه مثل الان که وقتی بعد از مدتها ازت می خوام منو ببری درکه، می گی " کاش فلانی و فلانی هم بودن"!!( دو تا دوست جون جونیت که حاضری به خاطر خودت اونا رو هم بفروشی البته)
چه طور دلت میاد یه خلوت دو نفره رو ،با حضور دوتا نره خر به هم بزنی؟
روزا و شبا و لحظات و دقایق و ثانیه هایی که با هم نفس می کشیدیم و می خندیدیم و زندگی می کردیم...
نه مثل الان...که وقتی میام پیشت همش استرس دارم و حوصله م سر می ره و دلم می خواد زودتر برگردم خونه ی خودم...
چی شد؟ چی شد که ما به این جایی که الان هستیم رسیدیم؟
کجای راهو اشتباه رفتیم؟
شاید از اولش هم همه ی اینایی که من نوشتم، فقط زاییده ی توهم و رویاهای خودم بوده! شاید هیچ وقت این اتفاقا نیفتاده! شاید همشو توی ذهنم ساختم چون عاشقت بودم و دوست داشتم که این جوری باشه...
شاید!!! چون همه ی اینا فقط برام در حد یه سایه س...یه خط خطیِ محو ...
الان می فهمم عشق می تونه گاهی، آروم آروم،در طولِ 4 سال زندگی ِپر استرس،تبدیل بشه به نفرت... به حرص...به حسِ انتقام جویی...
با دعواهای همیشگی، با اختلاف سلیقه هایی که نتونستیم حلشون کنیم،با بی توجهی های تو،با این بی تفاوت بودن و بی خیال بودنت وقتایی که من دارم از حرص می میرم-مثل الان-، با یادِ عشق قدیمی ت و ارتباطات و جاست فرندها و همکارایِ مثل خودت که همیشه برات از من مهم تر بودن...همیشه...
با هزار و یک کوفت و زهرمار دیگه...
بهت تبریک می گم!
تو بردی!!!!!!
و من بریدم....
دیگه وقتشه...
هیچ وقت نمی بخشمت که اون حس زیبای عاشق بودنِ منو، با این پشتکارِ خاصِ خودت، تبدیل کردی به این حسِ ِپر بودن از نفرت...به این حسِ اشباع شدن از تو... به این حسِ تهوع...به این حسِ استفراغ...
دارم خودمو بالا میارم...
کاش می شد...کاش می شد یهو همه ی این 4 سال کوفتی رو، همه ی این استرس ها و دلهره هایی که تو در پوشش "رفاقت" بهم هدیه کردی و در واقع بهم تزریق کردی رو بالا بیارم و یه باره راحت بشم...
باید خودمو بالا بیارم...و ته مونده ی تمام خاطراتم رو بریزم تو رودخونه ای که به دریا و اقیانوس و به ته ِ دنیا می ریزه...
باید
بالا
بیارم....
سلام.
خوبی؟بازم عصبانی شدی؟
آروم باش دختر...
چقدر نفرت انگیز
:* ...
چقدر این حست برام آشناس و درکش می کنم!!!
aftabe azizam
kash mitoonesty hameye ina ro bala biyariyo vaghean dige rahat shi
to liyaghatet kheili bishtar az in harfas
man kheili dooset daram
az in 4 sal motenafer nabash
to 4 sal ashegh boodi. fek kon ke hich chize khoobi hamishegi nist. hala be jaye in eshgh ye chize KHOOBe dige mikhad varede zendegit she
kheiliya hata hamin 4 salam ashegh naboodan
داری چی کار میکنی با خودت؟
آفتاب چرا گذاشتی رابطتون که همه حسرتشو می خوردن به اینجا بکشه . همه اون حس و حالای عاشقونت . ناراحت نشیا من اون آفتاب پارسال رو یجور دیگه دوست داشتم یه صبری توی وجودش بود برای اینکه عشقشو همیشه داشته باشه تلاش می کرد ولی الان چند ماهه که خودتم بهونه گیر شدی و با حساسیت های زیادت باعث شدی رابطت خراب شه چقدر اومدم اینجا برات نوشتم حوصله کن . دوستت داشته که اینهمه باهات بوده پس نذار خراب شه . تا ته دنیا هم که بری متاسفانه این ما زنهاییم که باید انعطاف پذیر باشیم و اخلاقا و تندیای مردا رو تبدیل به آرامش کنیم . مطمئناً تو هم دیگه بهش آرامش نمی دی که اون بهت آرامش نمیده. هر مردی یه اخلاقای بدی داره این تو بودی که قدرتشو داشتی همه چیزا رو با زنونگیت درست کنی . نمی دونم مطمئناً من با اینکه اینجا از روابطت می نویسی بازم خیلی کم می دونم از تو و جوجو . یه مدت کلاً رهاش کن و بعد اگه بهونه ای شد و باهاش بودی سعی کن مثل اوایل دوستیت رفتار کنی مطمئن باش اونم کم کم تبدیل می شه به اون جوجویی که تو دوست داشتی. من امتحان کردم این راهو و به خاطر همین می گم تو هم امتحان کن تا به اون چیزی که حقته برسی . دوستت دارم دوست نازنینم برات آرزوهای خوب می کنم و آرامش :)
آفتاب...
سلام
فکر کنم بلاگت رو از همون اول تا الان خوندم
نمی دونم نظریه هم صادر نمی کنم اما از همون اول نوشته هات معلوم بود که عشقت باهات نمی مونه ...
:)
نمیشه گفت تو این ۴ سال تو گول خوردی چون همه چیز برات واضح و روشن بود شاید عشقی که نسبت بهش داشتی باعث شده چیزیو جدی نگیری !
:( حیف تو آفتاب مهربونم...
آخه من باید چی بنویسم که تو رو آروم کنه؟؟؟
حست رو خوب میفهمم
بعضی رابطه ها وقتی از یه تایم و حدی میگذره دیگه نمیشه ادامه داد ... نذار زندگیت اینجوری بگذره
سلام
چه حال عجیبی!منم مثلشما هستم
مرسی که اومدی پیشم
می دونی آفتاب جون وقتی عشقت ولت نمی کنه و می خواد باهات باشه باید بعضی چیزا رو هم ثابت کنه نمی دونمااا از نوشته هات معلومه اون باز به عشق قبلیش فکر می کنه که به عقیده ی من اگه واقعا تو رو می خواد و می خواد تا ته کنارت باشه باید اونو به کلی از ذهن و زندگیش پاک کنه نه ؟
تو بچه نیستی خوب بود رو خوب تشخیص میدی برا منم پیش اومده خیلی اشتباها کردم و یهو به خودم اومدم اما همین که به خودمون می یایم کلیه نه ؟
.
.
به عقیده ی من نباید ناراحت روزای از دست رفته بود چون گشذتن چه خوب و چه بد گذشتن الان من و تو در حال زندگی می کنم و برا آیندمون برنامه می ریزیم پس چه بهتر که خوب فکر کنی و حال و آیندتو خوب بسازی و ازشون لذت ببری
کاری رو بکن که فکر می کنی درسته
به نظر من تو شانسای دیگه ای هم داری برای زندگی ....
عشقت بگه بمون تو می تونی کارایی که کرده رو ببخشی ؟
می دونی حس می کن خیلی عاشقی خیال نکن اون از تو عاشق تره نه عزیزم تو خیلی بیشتر از اون عاشقی وقتی می خوندمت بعضی چیزا رو دیدم که من بودم واقعا بریده بودم اما تو از سر عشقی که بهش داشتی گذشت کردی و گذشت تو عشق زرگترین کاره
اما گذشت ار حد که گذشت نباید جوری شه که به زندگیا لطمه بزنه ...
کاش میشد منظورمو برسونم
نه خیرم اسم هردومون خیلی خوشگل و خاصه کجا پیدا می کنی اسم دو تا خانوم و آقای متشخص سوسک و خرمگس باشه :دی
بازم بیا پیشم و مراقب خودت باش
سلام آفتاب مهربونم
می تونم درکت کنم وقتی بخوان خیلی راحت عشق رو به نفرت تبدیل می کنن اما باور کن با رفتنشون دنیا به آخر نمی رسه حتی اگه با نهایت عشق و دوست داشتن هم ازش جدا می شدی مطمئن باش هیچ مشکلی پیش نمیومد و زندگی مثل یه رودخونه جاری تو مسیر خودش حرکت می کنه حتی بزرگترین صخره ها هم مانع حرکتش نمیشن
پس انقدر سخت نگیر وخودتو بده دست تقدیر و سرنوشت که انشاالله بهترین رو برات رقم می زنه
هوم...
وقت ان رسیده که ازدواج کنی
شوخی بود...ولی این مواقع تنهایی خیلی به ادم فشار میاره...
حس الانت رو زیاد تجربه کردم، میدونم چی میگی، هممون میدونیم... داری عذاب میکشی خیلی وقته که این رابطه ارضات نمیکنه آفتاب پس اگر میتونی دیگه توش نمون... حداقل یه مدتی، بذار آرامش بگیری، بذار بفهمه که چقدرررررر داره اشتباه میکنه... دیگه کجا میتونه همچین عشقی رو بگیره؟ پشیمون میشه،اما نه اینجوری، وقتی بترسه، وقتی بدونه که رفتی، غافلگیرش کن. موبایلت رو خاموش کن چند وقت، یه دفعه برو...
نمیدونم، نظر من اینه شایدم خیلی مسخره باشه، اما یه تصمیم اساسی بگیر، اعصاب خودت رو داغون نکن...
وبلاگم رو عوض کردم راستی
آفتاب من .... هر کاری می کنی ... هر کاری .... فقط به خودت آسیب نزن
آفتاب تو تو این چار سال عشقو تجربه کردی چیزیکه خیلیا تجربش نمیکنن پس ازش متنفر نباش.یه تجربه حسابش کن.
آفتاب به خدا حیفی تو.لیاقتت خیلی لالاتر از این حرفاس
بکن این دندون لقو
اه چجوری ی ِ آدم میتونه این همه عوضی شه ؟ ببخشید البته
مدتی نبودی...منم نبودم...داری چیکار میکنی با خودت؟فقط بدون ارزششو نداره حتما...گلم...تو آفتابی هستی که باید تا ابد بتابی....پس بتاب...
وقتی می گم باید بیام تو بغلت گریه کنم راس می گم.. حسامون مثله همه..
من فک میکنم یه بار این حسو تجربه کردم کاش هیچوقت تجربه نمیکردم
یه سوال ِ فنی !
تو لومینوسی ؟!
سلام، وبلاگ قشنگی دارید
خوشحال می شم به وبلاگ من هم سر بزنید.
افتاب
سلام به دوست عزیز و همیشگی خودم
نبینم افتابم اینطوری داغون باشه دلم میخواست اون عشقتو ببینم تا ازش کلی سوال بپرسم که چرا با تو اینکارو میکنه من تقریبا از همون اول اشنایتون تو جریان بودمو تو ازش از اون همه عشقه پاکی که بهش داشتی برام میگفتی و خودم تمام اون لحظاتو حس می کردم واقعا چطور میتونه فراموش کنه تو الان خیلی وقته دیگه تو وبلاگت شاد نیستی اون افتابی نیستی که من میشناختم این حق تو نیست اما ازت می خوام صبر کنی نصیحت نمیکنم چون میدونم چقدر سخته اما تو عاشق تر از اونی که نا امید باشی مواظب خودت باش منو از خودت بی خبر نزار تو تنها دوستی هستی که همیشه کنارم بودی میبوسمت عزیزم به ارزوهات برسی
آره راست میگی میدونم وقتی عصبانی میشی یه سری چیزا مینویسی که فقط به خاطر عصبانی بودنته واسه همینم همه کامنت میذارند افتاب باز عصبانی ای؟؟
اگه همه جا میاد دنبالت، اگه انقدر سرسخت پس چرا عذاب میده؟با حرفاش،با کاراش؟؟
خودتو ناراحت نکن... اره توام میتونی افتاب که هر دوستیو خواستی حذف کنی چون تو از من قویتری، من تونستم
عجب...با همش موافقم بجز انتقام
بنظر میاد داری به سمت یه تحول بزرگ پیش میری
امیدوارم موفق باشی.
سلام آفتاب عزیزم
امیدوارم حالت خوب باشه فقط اومدم حالتو بپرسم امروز دلم بدطور هواتو کرده بود و جلو چشمم بودی
مواظب خودت باش گل نازم
خوبی افتاب؟!
آدم با بی محلی آدما چه کنه بره سر به بیابون بذاره مثل من
نمی دونم بگم فوق العاده نوشتی یا بگم فقط دوست دارم گریه کنم
با هر خطش که می خوندم داغ دلم تازه می شد
دقیقا یه چیزی شبیه اتفاق تو برای من افتاد
خیلی خیلی وحشتناکه، می دونم که می دونی
آدم تو رویای خودش چه قصرا که نمی سازه ولی بعد می بینه همش رو سر خودش خراب می شه
فارغ از هر چیزی
فقط میخوام بگم
دوستت دارم آفتـــاب ... دوستت دارم عزیـــــزم..
این مدت که نبودم خیلی دلتنگت شدم .. باور میکنی حتی خوابـ ت رو هم دیدم ؟!
این حس کـُشنده ی تلــخِ لعنتــی .. چقـــــــــدر حسش کردم آفتاب .. شاید من تنهــا کسی باشم که با خط به خط نوشته هات اشک ریخته !
یکی از قشنگترین و غم انگیز ترین متن هایی بود که تو زندگیم خوندم
ای شده چون سنگ سیاهی صبور
پیش دروغ همه لبخندها
بسته چو تاریکی جاویدگر
خانه به روی همه سوگندها
من ز تو باور نکنم ، این تویی ؟
دوش چه دیدی ، چه
شنیدی ، به خواب ؟
بر تو ، دلا ! فرخ و فرخنده باد
دولت این لرزش و این اضطراب
زنده تر از این تپش گرم تو
عشق ندیده ست و نبیند دگر
پاکتر از آه تو پروانه ای
بر گل یادی ننشیند دگر...
سلام آفتاب عجیجم دومس جوون قشنگم ..
عاشقی هم لیاقت می خواد که خیلیا ندارن خووب شد که منوجه شدی
می بوسمت
سلام .
به فردا و فرداهایی روشن تر از آفتاب چشم بدوزیم .
اما ساده بگویم نگاه زاده علاقه ست .
به بودن و ماندن بیندیشیم .
سلام رفیق دیرینه ام
خودم بگم می دونم بی وفا و بی معرفت و ...هر "بی" دیگر که بگی هستم اما می دونی دل الانم نمی خواد در مورد دل تنگی ها حرف بزنم یا در مورد اینکه چی بودیم و چی هستیم .چیزهایی که دل ِ الانم می‌خواهد کمی با بقیه‌ی چیزها فرق دارد. دلم یک شخصیت قصه می‌خواهد. یکی که بزرگ نباشد. یکی که خاکستری باشد مثل خودم. اشتباه کند. مستأصل شود و خوشحال شود بیخودی. بزند به سرش گاهی. یکی که ماورای شخصیت بودنش متعجبم کند؛ که کلاهم را بردارم برایش و تعظیم کنم به خاطر شگفتی‌های روزمرگی‌اش. وتو همیشه مرا وا می داری که دلم این چیزها رو بیشتر بخواهد دوستت دارم می دونی که ؟ و می بوسمت
سلام عزیزم
حالت چطوره؟ خوبی عزیزم؟ خبری ازت نیست
فقط اومدم حالتو بپرسم
مواظب خودت باش عزیزم
سلام عزیزم
وقتی این حس بهت دست می ده یعنی اصالت داره. باهاش همراه شو و بذار اتفاق بیافته تا اگه عشق ش به تو واقعا هست و اصالت داره، خودشو و خودتونو بازسازی کنه.
سخته ولی لازمه...
دعات می کنم....
هر وقت تونستی این حس رو بالا بیاری
می تونی تشخیص بدی که این یه عشق واقعی بوده یا نه
کمی واقع بینانه تر و از دور به خودت و این رابطه نگاه کن.
حیف که هیچوقت نمیشتونیم عشق رو از روزگارمون خط بزنیم.
فدات بشم عزیزم خودتو نباز........
هرچی به صلاحته انجام بده.........
سلام آفتاب عزیزم
نمیدونم منو یادته یا نه . تو وب قبلیت نظر میذاشتم گمت کردم تا چندوقت پیشا که اتفاقی پیدا کردمت و کلی هم ذوق کردم . اما انگار تو مدتی که نبودم خیلی چیزا عوض شده بود. خیلی حسا تغییر کرده بود.
الان داشتم آهنگ احسان و گوش میدادم . خوب خاطره ای گذاشتی واسم . هر وقت که گوش میدم یاد تو میفتم .
دلم با هر تپش با هر شکستن داره می فهمه
که هر اندازه خوبه عشق همون اندازه بی رحمه
چه راهی که رفتم تا بفهمم جز تو راهی نیست
خلاصم کن از عشقایی که گاهی هست و گاهی نیست
خلاصم کن ................
مینای عزیزم تورو خوب یادمه نازنینم..چه قدر خوشحالم که دویباره می بینمت...البته من خیلی کم کار شدم و خیلی کم میام نت...ولی خوشحالم که دوباره ازت خبری می شنوم.امیدوارم همیشه خوب و شاد باشی عرزیزم.می بوسمت
خبری بده از خودت دختر
چرا نمینویسی؟
آفتاب می شه تبادل لینک داشته باشیم؟
شماااا؟!!!
خیلی خوشحالم که بهتری اپ کن دیگههههه
سلام آفتاب جونم
ببخش که دیر اومدم. خدا رو شکر حداقل تو از مشکلم خبر داشتی.
خیلی متاسفم بابت نوشته هات. آفتاب این اتفاقات مزخرف تا کی می‌خواد تکرار بشه؟
آخر دوستی من و جوجو رو یادته؟ خیانت جوجو رو یادت میاد؟ دوستیش با یک زن شوهردار؟ همه چیز دوباره در مورد نیما هم تکرار شد؟
حالم داره از همه چیز بهم می خوره...
آفتاب...خودتی؟همون آفتابی؟میدونی چقدر دنبالت گشتم...بیا بگو خودتی...
تهوع؟؟؟؟حسو نمیرسونه